بر اساس گزارش انجمن جهانی فولاد (World Steel Association) در ماه آوریل ۲۰۲۵،، تولید جهانی آهن خام به ۱۱۷.۳ میلیون تن رسید که نسبت به ماه قبل کاهش ۲.۹ درصدی را نشان میدهد. با این حال، این رقم نسبت به آوریل سال ۲۰۲۴ رشد ناچیز ۰.۲ درصدی داشته است. این آمار، در کنار کاهش کلی ۱.۳ درصدی تولید جهانی آهن خام در سال ۲۰۲۴ (با ثبت رقم ۱.۳۹۱ میلیارد تن)، گویای روند ناپایدار اما قابل پیشبینی در صنعت آهن است؛ صنعتی که به شدت تحت تاثیر عوامل اقتصادی، سیاسی و زیستمحیطی جهانی قرار دارد و از یک سو نشانههایی از احیای تدریجی در برخی کشورها و از سوی دیگر رکود نسبی در کشورهای صنعتی را نشان میدهد.
در این گزارش به تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵ و مقایسه آن با آمار تولید سال ۲۰۲۴ به همراه بزرگترین کشورهای تولید کننده آهن خام در جهان میپردازیم. برای اطلاع از قیمت روز آهن میتوانید به سایت کارآهن مراجعه کنید یا با کارشناسان مجموعه به شماره ۶۷۱۴۵-۰۲۱ تماس بگیرید
زمان خواندن: ۷ دقیقه
تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵
به گزارش کارآهن و به نقل از دادههای منتشر شده توسط انجمن جهانی فولاد (World Steel)، تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵ با افتی ۲.۹ درصدی نسبت به ماه پیش از آن مواجه شده و به ۱۱۷.۳ میلیون تن رسیده است. این کاهش ماهانه میتواند تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله کاهش تقاضا در صنایع مصرفکننده فولاد، رکودهای منطقهای، یا سیاستهای زیستمحیطی جدید در برخی کشورهای صنعتی باشد. بهویژه در ماههای ابتدایی سال، نوسانات فصلی نیز نقش پررنگی در افت تولید دارند.
بیشتر بخوانید: تولید جهانی آهن خام در ماه مارس به ۱۲۰.۸ میلیون تن رسید

با این حال، مقایسه دادهها با آوریل ۲۰۲۴ نشان میدهد که تولید جهانی آهن خام در سال ۲۰۲۵ اندکی افزایش یافته و رشدی ۰.۲ درصدی را تجربه کرده است. این افزایش جزئی در مقیاس سالانه، اگرچه کوچک به نظر میرسد، اما میتواند نشانهای از بازگشت تدریجی ثبات به بازار جهانی فولاد باشد. چنین رشدی، بهویژه در شرایطی که بازارهای جهانی تحت تاثیر بحرانهای انرژی و تنشهای ژئوپلتیکی قرار دارند، میتواند از بهبود نسبی زنجیره تأمین و تلاش تولیدکنندگان برای حفظ ظرفیتها حکایت کند. ادامه این روند نیازمند پایش دقیق سیاستهای صنعتی، نرخ بهره، و چشمانداز رشد اقتصادی جهانی در ماههای آینده خواهد بود.
بزرگترین کشورهای تولید کننده آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵
بر پایه دادههای منتشر شده از سوی انجمن جهانی فولاد در راستای تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵، چین همچنان با فاصله قابل توجهی در صدر فهرست بزرگترین تولیدکنندگان آهن خام جهان قرار دارد. این کشور در چهار ماه نخست سال ۲۰۲۵ بالغ بر ۲۸۸.۸۵ میلیون تن آهن خام تولید کرده که نسبت به مدت مشابه سال قبل، افزایشی ۰.۸ درصدی را نشان میدهد. چین با تکیه بر زیرساختهای عظیم صنعتی، سرمایهگذاری در فناوریهای نوین و همچنین تقاضای بالا در بازار داخلی، نقش راهبردی خود را در بازار جهانی فولاد حفظ کرده است. این رشد جزئی در شرایطی رخ داده که بسیاری از کشورها با رکود نسبی در تولید مواجه بودهاند.
در جایگاه دوم، هند با ۵۰.۷ میلیون تن تولید آهن خام، بیشترین نرخ رشد سالانه را در میان پنج کشور نخست ثبت کرده است. با رشد ۷ درصدی نسبت به سال قبل، هند مسیر صعودی خود در صنعت فولاد را با شتابی بیشتر از رقبا دنبال میکند. افزایش سرمایهگذاری در پروژههای زیربنایی، توسعه صنعتی و اصلاح سیاستهای انرژی از جمله عواملی هستند که به رشد مستمر هند در این حوزه دامن زدهاند. پس از هند، روسیه با تولید ۲۰.۰۹ میلیون تن آهن خام و رشدی ۰.۱ درصدی، علیرغم تحریمها و محدودیتهای تجاری ناشی از تحولات ژئوپلتیکی، توانسته سطح تولید خود را تقریباً حفظ کند.
از سوی دیگر، برخی کشورهای صنعتی شرق آسیا شاهد کاهش تولید بودهاند. ژاپن با تولید ۱۹.۵۶ میلیون تن آهن خام، کاهشی ۴.۲ درصدی را نسبت به سال گذشته تجربه کرده است. این کاهش ممکن است ناشی از افت صادرات، هزینههای بالای انرژی یا روند کاهش تقاضا در بازار داخلی باشد. همچنین کره جنوبی با تولید ۱۴.۱۳ میلیون تن، با کاهشی ۲.۱ درصدی روبرو شده است. کاهش تولید در این دو کشور میتواند زنگ خطری برای توازن عرضه و تقاضا در بازارهای منطقهای باشد، بهویژه در بخشهایی که به واردات فولاد وابستهاند. این روندها نقش مهمی در ترسیم چشمانداز آینده بازار جهانی آهن خام ایفا میکنند.
جدول تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵ | ||
نام کشور | میزان تولید (میلیون تن) | میزان رشد یا افت |
چین | ۲۸۸.۸۵ | افزایش ۰.۸ درصد سالانه |
هند | ۵۰.۷ | افزایش ۷ درصد سالانه |
روسیه | ۲۰.۰۹ | افزایش ۰.۱ درصد سالانه |
ژاپن | ۱۹.۵۶ | کاهش ۴.۲ درصد سالانه |
کره جنوبی | ۱۴.۱۳ | کاهش ۲.۱ درصد سالانه |
تولید جهانی آهن خام در سال ۲۰۲۴
در سال ۲۰۲۴، صنعت جهانی آهن خام با کاهش ۱.۳ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۳، به تولیدی معادل ۱.۳۹۱ میلیارد تن رسید. این کاهش گرچه نسبتاً محدود بود، اما نشاندهنده روند کند شدن رشد در بسیاری از اقتصادهای صنعتی است که تحت تاثیر عواملی نظیر رکود جهانی، افزایش هزینههای انرژی، چالشهای زنجیره تأمین و سیاستهای زیستمحیطی قرار دارند. این افت کلی در حالی رخ داده که تنها برخی کشورها توانستهاند روندی مثبت را در تولید خود حفظ کنند، در حالی که اکثر تولیدکنندگان بزرگ جهان با کاهش عملکرد سالانه روبرو شدهاند.
بیشتر بخوانید:
در میان کشورهای پیشرو، چین با تولید ۸۵۱.۷۴ میلیون تن همچنان در صدر قرار دارد، اما تولید این کشور نیز با کاهشی ۲.۳ درصدی مواجه شد. هند تنها کشوری در میان پنج تولیدکننده برتر بود که توانست با رشد ۶.۷ درصدی و رسیدن به ۱۴۴.۹۱ میلیون تن، جایگاه خود را تقویت کند و نقش پررنگتری در بازار جهانی ایفا نماید. در مقابل، ژاپن، روسیه و کره جنوبی هر سه با کاهش سالانه مواجه شدند؛ بهویژه روسیه که با ۵.۴ درصد افت بیشترین میزان کاهش را در میان این کشورها ثبت کرد. این دادهها بازتابی از تحولات اقتصادی، ژئوپلتیکی و تکنولوژیکی در عرصه جهانی فولاد هستند که آینده این صنعت را پیچیدهتر و رقابتیتر میکنند.
بزرگترین کشورهای تولید کننده آهن خام در سال ۲۰۲۴ | ||
نام کشور | میزان تولید (میلیون تن) | میزان رشد یا افت |
چین | ۸۵۱.۷۴ | کاهش ۲.۳ درصد سالانه |
هند | ۱۴۴.۹۱ | افزایش ۶.۷ درصد سالانه |
ژاپن | ۶۱.۰۳ | کاهش ۳.۲ درصد سالانه |
روسیه | ۵۸.۹۹ | کاهش ۵.۴ درصد سالانه |
کره جنوبی | ۴۴.۱۱ | کاهش ۲.۴ درصد سالانه |
کلام آخر
در این گزارش به تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲۰۲۵ و مقایسه آن با آمار تولید سال ۲۰۲۴ پرداختیم. بررسی دادههای جهانی تولید آهن خام در سالهای اخیر نشان میدهد که این صنعت با نوسانات قابلتوجهی روبروست و عوامل متعددی همچون سیاستهای محیطزیستی، تحولات ژئوپلتیکی، تغییرات تقاضای جهانی و افزایش هزینههای تولید بر روند رشد آن تاثیر بگذارد. کاهش تولید جهانی در سال ۲۰۲۴ و افت ماهانه در آوریل ۲۰۲۵، علیرغم رشد نسبی برخی کشورها مانند هند، حاکی از ورود این صنعت به دورهای از بازنگری راهبردی و تعدیل ظرفیتهاست. کشورهایی که توانستهاند در این شرایط رشد کنند، معمولاً دارای بازار مصرف داخلی پرقدرت، برنامههای توسعه زیرساختی گسترده و دسترسی پایدار به مواد اولیه بودهاند.
در چنین فضایی، آینده صنعت آهن خام بیش از گذشته به عواملی نظیر سرمایهگذاری در فناوریهای سبز، بهینهسازی مصرف انرژی، رقابتپذیری صادراتی و بازطراحی زنجیرههای تامین بستگی دارد. کشورهایی که به سرعت خود را با تحولات جهانی و نیازهای بازار هماهنگ کنند، میتوانند جایگاه رقابتی خود را تثبیت کرده یا ارتقا دهند. در مقابل، عدم سازگاری با این تغییرات ممکن است به کاهش سهم بازار و از دست رفتن فرصتهای اقتصادی منجر شود. این روند نشاندهنده اهمیت برنامهریزی بلندمدت، سیاستگذاری هوشمند و حمایت هدفمند دولتها از صنایع پایهای مانند فولاد و آهن است.
منبع تصاویر: gmk