رشد ظرفیت جهانی فولاد، پیشرفت یا بحران؟ در سال‌های آینده، صنعت فولاد جهان با تغییرات چشمگیری در زمینه ظرفیت تولید مواجه خواهد شد. طبق گزارش جدید سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ ظرفیت جهانی تولید فولاد تا ۱۶۵ میلیون تن افزایش یابد. این رشد قابل‌توجه عمدتا از سوی اقتصادهای آسیایی، به‌ویژه چین و هند، هدایت خواهد شد. با این حال، همزمان با این افزایش ظرفیت، نگرانی‌هایی جدی درباره مازاد ظرفیت، کاهش بهره‌وری تولید و تاثیرات منفی بر قیمت‌ها و سودآوری صنعت مطرح شده است.
در این گزارش به رشد ظرفیت جهانی فولاد تا سال ۲۰۲۷ به میزان ۱۶۵ میلیون تن و هشدار OECD درباره بحران مازاد ظرفیت می‌پردازیم. برای اطلاع از قیمت روز آهن می‌توانید به سایت کارآهن مراجعه کنید یا با کارشناسان مجموعه به شماره ۶۷۱۴۵-۰۲۱ تماس بگیرید
زمان خواندن: ۴ دقیقه
آینده‌ای مبهم برای صنعت فولاد
به گزارش کارآهن، بازار جهانی فولاد در آستانه تحولی بزرگ قرار دارد. طبق گزارش جدید سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، ظرفیت جهانی تولید فولاد تا سال ۲۰۲۷ حدود ۱۶۵ میلیون تن افزایش خواهد یافت، معادل رشدی ۶.۷ درصدی. نزدیک به ۶۰ درصد از این افزایش ظرفیت از آسیا، به‌ویژه چین و هند، نشأت می‌گیرد. هرچند در نگاه اول ممکن است این رشد نوید بخش باشد، اما واقعیت پیچیده‌تر و نگران‌کننده‌تر است.
بیشتر بخوانید: تولید جهانی آهن خام در ماه آوریل ۲.۹ درصد کاهش یافت
OECD هشدار می‌دهد که با توجه به رشد سالانه تنها ۰.۷ درصدی تقاضای جهانی تا سال ۲۰۳۰، توازن عرضه و تقاضا در حال از بین رفتن است. این شکاف می‌تواند نرخ بهره‌برداری از ظرفیت تولید را به ۷۰ درصد کاهش دهد و فشار زیادی به حتی رقابتی‌ترین تولیدکنندگان وارد کند.
رشد ظرفیت جهانی فولاد بیش از تقاضا؛ زمینه‌ساز مازاد خطرناک
با رشد ظرفیت فولاد، نگرانی اصلی این است که تقاضا همگام با آن افزایش پیدا نکند. افزایش ۱۶۵ میلیون تنی ظرفیت، احتمال شکل‌گیری مازاد ساختاری در بازار را افزایش می‌دهد. OECD تاکید می‌کند که اگر این برنامه‌ها اجرا شوند، صنعت فولاد بار دیگر با بحران مازاد روبه‌رو خواهد شد.
مازاد ظرفیت باعث کاهش نرخ بهره‌برداری، تضعیف قیمت‌گذاری و افت سودآوری می‌شود. این گزارش اشاره می‌کند که قیمت فولاد نسبت به اوج خود در سال ۲۰۲۱ به سطح پایینی رسیده و حاشیه سود شرکت‌ها نیز به شدت کاهش یافته است؛ عاملی که توان مالی تولیدکنندگان برای نوآوری و توسعه را تضعیف می‌کند.
یارانه‌ها و رقابت ناعادلانه در بازار جهانی فولاد
OECD در ادامه گزارش به نقش مداوم یارانه‌های دولتی در برهم زدن رقابت در بازار جهانی فولاد اشاره می‌کند. در مناطقی مانند چین، خاورمیانه و شمال آفریقا که رشد ظرفیت فولاد بیشتر است، حمایت‌های دولتی همچنان گسترده و در حال افزایش‌اند. این یارانه‌ها به تولیدکنندگان امکان می‌دهد فولاد را با قیمت‌های پایین وارد بازار جهانی کنند و تعادل رقابت را به هم بزنند. در واکنش به این وضعیت، بسیاری از کشورها به اقدامات تجاری محدود کننده روی آورده‌اند.
افزایش تنش‌های تجاری و شکایت‌های ضد دامپینگ
افزایش صادرات فولاد چین موجب شده است کشورهای مختلف اقدامات حفاظتی تجاری شدیدی اتخاذ کنند. تنها در سال گذشته، ۱۹ دولت در مجموع ۸۱ پرونده ضد دامپینگ علیه محصولات فولادی به جریان انداختند؛ این یعنی پنج برابر بیشتر از سال قبل و نزدیک به سطح بحرانی سال ۲۰۱۶. تقریبا ۸۰ درصد این پرونده‌ها علیه تولیدکنندگان آسیایی است و چین به‌تنهایی بیش از یک‌سوم آن‌ها را تشکیل می‌دهد. در نتیجه، کشورهای بیشتری در حال افزایش تعرفه‌ها و اجرای سیاست‌های حمایتی گسترده‌تر هستند تا از صنعت داخلی فولاد خود در برابر واردات ارزان محافظت کنند؛ اگرچه این امر تنش‌های تجاری جهانی را افزایش می‌دهد.
انحراف تجاری و دور زدن قوانین
با افزایش محدودیت‌های تجاری و رشد ظرفیت جهانی فولاد، صادرکنندگان فولاد به دنبال بازارهای جایگزین با محدودیت کمتر یا راه‌هایی برای دور زدن تعرفه‌ها هستند. تحلیل‌های OECD نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰، حجم تجارت مشکوک شامل انحراف مسیر و تغییر برچسب کالا، به ۲۱.۵ میلیون تن رسیده که معادل ۱۷.۶ درصد از کل تجارت فولاد است. این اقدامات ناعادلانه بازار را بی‌ثبات می‌کند و روند نظارت و رقابت منصفانه را دشوار می‌سازد.
خطر برای فولاد سبز: مانعی بر سر راه کربن‌زدایی
یکی از نگران‌کننده‌ترین نتایج مازاد ظرفیت، تاثیر آن بر پایداری زیست‌محیطی است. OECD هشدار می‌دهد که بیش از ۴۰ درصد از ظرفیت جدیدی که تا سال ۲۰۲۷ افزوده خواهد شد، از روش‌های سنتی کوره بلند/کوره اکسیژنی (BF/BOF) با آلایندگی بالا استفاده خواهد کرد. این توسعه تولید کربن محور می‌تواند روند گذار به سمت فولاد سبز را به تاخیر بیندازد. مازاد ظرفیت همچنین سودآوری شرکت‌ها را کاهش داده و مانع از سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پاک می‌شود.
بیشتر بخوانید: برترین تولیدکننده فولاد سبز در سال ۲۰۳۰
کلام آخر
در این گزارش به رشد ظرفیت جهانی فولاد تا سال ۲۰۲۷ به میزان ۱۶۵ میلیون تن و هشدار OECD درباره بحران مازاد ظرفیت پرداختیم. با قرار گرفتن صنعت فولاد در یک نقطه بحرانی، OECD خواستار تقویت همکاری‌های بین‌المللی برای مقابله با چالش مازاد ظرفیت است. در غیاب اقدامات هماهنگ، این صنعت ممکن است وارد رکودی طولانی‌مدت شود که با قیمت‌های پایین، یارانه‌های ناکارآمد و توقف در مسیر کربن‌زدایی همراه خواهد بود. برای ساختن آینده‌ای مقاوم و پایدار، سیاست‌گذاران باید بر ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا، اصلاح یارانه‌ها و تدوین استراتژی‌های مشترک در حوزه تجارت و محیط زیست تمرکز کنند.
منبع تصاویر: gmk