در هفته‌های اخیر، ایران شاهد افزایش بی‌سابقه‌ای در تنش‌های ژئوپلیتیکی بوده است که پیامدهای آن، تنها به حوزه سیاست محدود نمی‌شود. در میان تمام این آشفتگی‌ها، بازار آهن آلات ایران، به ویژه میلگرد و تیرآهن، در مرکز این طوفان قرار گرفته است؛ بازاری که به واسطه نقش کلیدی‌اش در ساخت‌وساز، اشتغال و زنجیره تامین کشور، به خوبی می‌تواند شاخصی برای سنجش سلامت اقتصاد ملی باشد. برای اطلاع از قیمت روز آهن می‌توانید به سایت کارآهن مراجعه کنید یا با کارشناسان مجموعه به شماره ۶۷۱۴۵-۰۲۱ تماس بگیرید.
زمان خواندن: ۵ دقیقه
آشفتگی بازار آهن آلات در میانه بحران‌های پی‌درپی
بازار آهن آلات ایران در هفته‌های اخیر تحت تاثیر مجموعه‌ای از بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و حمل‌ونقلی، وارد فاز جدیدی از نوسان و بی‌ثباتی شده است. نگرانی‌های عمومی و فضای مبهم ناشی از رویدادهای اخیر، سبب شده تا اعتماد مصرف‌کنندگان و فعالان صنعت کاهش یابد و این بی‌اعتمادی، خود را در کاهش حجم معاملات و افت تمایل به خرید در بازار تهران نشان دهد. در چنین فضایی، حتی تغییرات ظاهری قیمت نیز نتوانسته رونقی به بازار تزریق کند.
بیشتر بخوانید: پیش‌بینی قیمت تیرآهن تا پایان تابستان ۱۴۰۴
نوسانات قیمت میلگرد در کارخانه‌ها، که از ۱۰۰ تا ۱۲۰۰ تومان در نوسان بوده، بیشتر بازتابی از شرایط هیجانی بازار است تا نشانه‌ای از تقاضای واقعی. بازار آزاد اما واکنشی متفاوت داشته و عملا در حالت رکود و بی‌تحرکی قرار گرفته است. بسیاری از فعالان صنعت ساختمان و خریداران عمده، ترجیح داده‌اند در برابر این فضای مبهم، صبر پیشه کنند و از ورود به معاملات جدید اجتناب کنند. این وضعیت نشان می‌دهد که بازار آهن آلات، بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازگشت ثبات و شفافیت در تصمیم‌گیری‌های کلان اقتصادی است.
پروژه‌های ساختمانی در حالت تعلیق؛ بازار در بلاتکلیفی مطلق
سازندگان، به ویژه در پروژه‌های خرد و متوسط، فعالیت‌ها را متوقف کرده‌اند. عدم حضور کارگران در محل پروژه‌ها و ترس کارفرمایان از تداوم ناامنی، نشانه‌هایی آشکار از توقف زنجیره ساخت‌وساز است. حتی با ثبات نسبی قیمت‌ها، بازار همچنان بی‌رمق است. به گفته یکی از فعالان بازار: «اعتماد از بین رفته و پول در گردش نیست؛ همه منتظرند.»
بازار تیرآهن در بن‌بست رکود؛ کاهش قیمت بدون خریدار
تیرآهن نیز شرایطی مشابه را تجربه می‌کند. برخی کارخانه‌ها کاهش قیمت ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومانی اعلام کردند اما در نبود تقاضای واقعی، این کاهش تاثیری در تحریک بازار نداشت. خریداران، نه تنها برای سرمایه‌گذاری وارد نمی‌شوند بلکه بسیاری از فروشندگان نیز ترجیح می‌دهند موجودی خود را نگه دارند تا از ضرر احتمالی جلوگیری کنند.
افزایش ۲۴ درصدی کرایه حمل؛ تیر خلاص به بازار بی‌جان
در میانه این التهاب‌ها در بازار آهن آلات، ابلاغ بخشنامه جدید مبنی بر افزایش ۲۴ درصدی نرخ کرایه ترابری، شوک مضاعفی بر بازار وارد کرد. افزایش نرخ هر تن کیلومتر از ۸۹۰۰ به ۱۱۰۴۰ تومان، هزینه حمل هر تن محصول فولادی را حدود ۲۰۰ هزار تومان بالا برد. این در حالی است که نقدینگی در کف‌ترین سطح ممکن قرار دارد و اغلب کارخانه‌ها حتی برای تامین سرمایه در گردش خود با مشکل مواجه هستند.
تغییر وزیر اقتصاد؛ فرصتی برای اصلاح یا عامل بی‌ثباتی بیشتر؟
در یکی از حساس‌ترین مقاطع اقتصادی کشور، وزارت اقتصاد نیز با تغییر وزیر مواجه شد. سید علی مدنی‌زاده با رای اعتماد ۱۷۱ نماینده، سکان وزارت اقتصاد را در دست گرفت. حال، بسیاری چشم انتظار هستند تا ببینند او چگونه با سه بحران همزمان (جنگ، رکود و افزایش هزینه‌ها) مقابله خواهد کرد.
با روی کار آمدن وزیر جدید اقتصاد، نگاه‌ها به سمت تیم اقتصادی دولت دوخته شده تا مشخص شود این تغییر، سرآغاز اصلاحات ساختاری خواهد بود یا محرکی تازه برای افزایش بی‌ثباتی بازارها. در شرایطی که بازار آهن‌آلات با رکود تقاضا، افزایش هزینه‌ها و سردرگمی تصمیم‌گیران مواجه است، رویکرد وزیر جدید می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در آینده این بازار ایفا کند.
اگرچه سوابق تخصصی او در حوزه اصلاحات اقتصادی امیدهایی را زنده کرده اما عدم شفافیت در برنامه‌های کوتاه‌مدت، باعث تردید فعالان این صنعت شده است. اکنون تولیدکنندگان و خریداران آهن، منتظر اقدامات عملی و سیاست‌های حمایتی هستند تا شاید با کاهش فشارهای هزینه‌ای و بازگشت اعتماد عمومی، بازار از وضعیت رکودی خارج شود.
آینده بازار آهن چه خواهد شد؟
ترکیب ناامنی روانی، رکود ساخت‌وساز و فشار هزینه‌ای ناشی از حمل و نقل و افزایش قیمت مواد اولیه، چشم‌انداز نگران‌کننده‌ای برای بازار آهن آلات ترسیم کرده است. اگر سیاست‌گذاران نتوانند با تصمیمات هدفمند و به موقع، این روند را کنترل کنند، بازار آهن می‌تواند اولین قربانی بحران‌های امروز باشد؛ بازاری که سقوط آن به منزله تکانه‌ای بزرگ در کل اقتصاد کشور خواهد بود.
کلام آخر
بازار آهن آلات ایران در شرایطی نفس می‌کشد که بحران‌های پیاپی، چشم‌انداز آن را بیش از پیش تیره کرده‌اند. افزایش هزینه‌های حمل و نقل، کاهش تقاضا، افت نقدینگی و بی‌ثباتی در سیاست‌گذاری‌ها، همگی دست‌به‌دست هم داده‌اند تا این بازار در وضعیت انتظار و سردرگمی باقی بماند.
در چنین فضایی، آنچه بیش از هر چیز نیاز است، بازگشت اعتماد و ارائه راهکارهای شفاف و سریع از سوی نهادهای تصمیم‌گیر است. اگر سیاست‌گذاران اقتصادی نتوانند برای تقویت تقاضا، کنترل هزینه‌ها و حمایت از تولید، تصمیمات مؤثری اتخاذ کنند، بیم آن می‌رود که رکود فعلی به بحران بلندمدت‌تر در صنعت فولاد و بازار آهن آلات منجر شود؛ بحرانی که می‌تواند بخش‌های کلیدی اقتصاد ایران، از ساخت‌وساز تا اشتغال، را تحت تاثیر قرار دهد.
سوالات متداول
آیا اکنون زمان مناسبی برای خرید آهن آلات است؟
در شرایط فعلی و با توجه به رکود و نوسانات سیاسی، بسیاری از فعالان اقتصادی ترجیح می‌دهند تا ثبات نسبی در بازار ایجاد شود، سپس اقدام به خرید کنند.
آیا قیمت تیرآهن و میلگرد افزایش بیشتری خواهد داشت؟
با توجه به افزایش هزینه حمل‌ونقل و نااطمینانی موجود، احتمال افزایش قیمت وجود دارد، اما نبود تقاضای واقعی ممکن است مانع جهش شدید قیمت شود.
نقش دولت در کنترل این بحران چیست؟
دولت می‌تواند با ارائه بسته‌های حمایتی، کنترل هزینه‌های جانبی و افزایش شفافیت، بخشی از التهاب موجود را کاهش دهد.
حمله به مراکز شهری چه تاثیری بر بازار آهن دارد؟
این حملات باعث ایجاد ناامنی روانی و توقف پروژه‌های عمرانی می‌شود که اثر مستقیم آن کاهش تقاضا برای آهن‌آلات است.