صنعت فولاد ویتنام در حال حاضر با یک چشم‌انداز پیچیده و چالش برانگیز مواجه است که با فشارهای داخلی و بین‌المللی بر صادارت ورق گالوانیزه و … مشخص می‌شود. آرزوی این کشور برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان اقتصاد بازار توسط ایالات متحده، همراه با افزایش صادرات فولاد به ایالات متحده و تهدید احتمالی اروپا در زمینه افزایش عوارض وارداتی محصولات فولادی به ویژه بر فولاد چین، فرصت مناسبی برای جهش صادرات فولاد ویتنام ایجاد کرده است. در این مقاله به وضعیت صادرات فولاد ویتنام و چالش‌های پیش روی آن پرداختیم. برای خواندن ادامه مطلب، مجله کارآهن را دنبال کنید.
تلاش ویتنام برای بهبود وضعیت اقتصاد بازار
به گزارش کارآهن به نقل از steel industry یکی از عوامل اساسی که صنعت فولاد ویتنام را تحت تاثیر قرار می‌دهد، پیگیری مداوم وضعیت اقتصاد بازار (MES) از ایالات متحده است. این نامگذاری برای ویتنام بسیار مهم است تا زمینه بازی را در مناقشات تجاری، به ویژه موارد ضد دامپینگ و عوارض جبرانی، برابر کند. ویتنام که در حال حاضر به عنوان اقتصاد غیر بازاری شناخته می‌شود، هنگام صادرات کالا به ایالات متحده با تعرفه‌های بالاتر و موانع تجاری سخت‌گیرانه‌تر مواجه است.
علی‌رغم اصلاحات و پیشرفت‌های اقتصادی قابل توجه، در ۲ آگوست سال جاری (۲۰۲۴)، وزارت بازرگانی ایالات متحده وضعیت غیر اقتصادی ویتنام را با اشاره به دخالت گسترده دولت در اقتصاد حفظ کرد. این تصمیم انتقاد ویتنام را برانگیخته است؛ ویتنام استدلال می‌کند که اصلاحات بازار محور این کشور نیاز به ارزیابی مجدد دارد.
در حالی که ایالات متحده، اگرچه گام‌های اقتصادی ویتنام را پذیرفته اما به دلیل نگرانی در مورد شرکت‌های دولتی و مداخله دولت، در مورد اعطای MES به محصولات فولادی ویتنام با احتیاط بیشتری عمل می‌کند. اهمیت این تصمیم می‌تواند تاثیر چشمگیری بر محاسبات مورد استفاده برای تعیین خسارت و مجازات‌ها در صورت اعمال عوارض وارداتی محصولات فولادی در آینده داشته باشد.
افزایش واردات فولاد ویتنام به ایالات متحده
به طور متناقض، در حالی که ویتنام در حال مبارزه برای به رسمیت شناختن اقتصاد بازار است، صادرات فولاد آن به ایالات متحده در سال ۲۰۲۴ به طرز چشمگیری افزایش یافت. در پنج ماهه نخست سال ۲۰۲۴، واردات فولاد کویل تخت از ویتنام به ایالات متحده با میانگین حجم واردات ماهانه و نسبت به مدت مشابه سال قبل، ۴۵۳ درصد افزایش داشته است. این افزایش عمدتا ناشی از واردات ورق گالوانیزه بود. با این حال واردات ورق روغنی نیز افزایش قابل توجهی داشت.
تا ماه مارس ۲۰۲۴، ویتنام با پیشی گرفتن از مکزیک، به دومین تامین‌کننده بزرگ ورق های گالوانیزه به ایالات متحده تبدیل شد. این افزایش سریع باعث ایجاد نگرانی‌هایی در مورد دور زدن تجارت بالقوه و رقابت ناعادلانه شده است.
افزایش واردات، عمدتا فولاد گالوانیزه گرم (HDG)، فشار قابل توجهی بر صنعت فولاد ایالات متحده وارد کرده است. تولیدکنندگان داخلی صادرکنندگان ویتنامی را متهم کرده‌اند که فولاد را با قیمت‌های پایین‌تر از بازار صادر می‌کنند و به مشاغل و کارگران آمریکایی آسیب می‌رسانند. این ادعاها درخواست ها برای افزایش عوارض وارداتی کالاهای ویتنامی و راه حل‌های تجاری را تشدید کرده است.
علاوه بر این، شواهد فزایندهای وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از فولادهای صادر شده از ویتنام ممکن است منشا چینی داشته باشد و در ویتنام برای دور زدن تعرفه‌های ایالات متحده بر فولاد چین فرآوری شده است. این عمل که به حمل و نقل معروف است، تنش ها را بین دو کشور، بیش از پیش تشدید کرد.
بررسی عوارض وارداتی بر محصولات ویتنام توسط اتحادیه اروپا
علاوه بر مشکلات صنعت فولاد ویتنام، کمیسیون اروپا (EC) در حال بررسی آغاز تحقیقات ضد دامپینگ در مورد کلافهای فولادی نورد گرم وارداتی از ویتنام است. این پیشرفت، تهدیدی جدی برای صادرکنندگان فولاد ویتنامی است که در صورت محکوم شدن به دامپینگ، ممکن است با عوارض سنگین مواجه شوند.
تحقیقات EC نشان می‌دهد که روز به روز بر نظارت صنعت فولاد ویتنام در صحنه جهانی بیشتر می‌شود. در صورت تایید، تعرفه‌های ضد دامپینگ می‌تواند به شدت بر صادرات فولاد ویتنام به اروپا که بازاری حیاتی برای این کشور است، تاثیر بگذارد.
چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی صنعت فولاد ویتنام
تلاقی این عوامل محیطی چالش برانگیز، صنعت فولاد ویتنام را با خطراتی جدی مواجه کرده است. به طوری که این بخش با خطر تلافی‌جویی تجاری از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا مواجه است که می‌تواند منجر به از دست دادن درآمد و کاهش مشاغل شود.
در ضمن این وضعیت همچنین فرصت هایی را برای صنعت فراهم می کند تا رقابت‌پذیری و پایداری خود را افزایش دهد. تولیدکنندگان فولاد ویتنامی با سرمایه‌گذاری در فناوری، بهبود کارایی تولید و تنوع بخشیدن به بازارهای صادراتی می‌توانند تاثیر موانع تجاری بالقوه را کاهش دهند. علاوه بر این، تمرکز بر محصولات با ارزش افزوده و بازارهای خاص می‌تواند به صنعت کمک کند تا زنجیره ارزش را ارتقا دهد.
دولت ویتنام نیز نقش مهمی در حمایت از صنعت فولاد دارد. با اجرای سیاست‌های تجاری شفاف و منسجم، ارائه انگیزه‌های مالی برای تحقیق و توسعه و ایجاد فضای کسب‌وکار مساعد، دولت می‌تواند به این بخش کمک کند تا از طوفان فعلی عبور کرده و قوی‌تر ظاهر شود.
کلام آخر
در این مقاله به وضعیت صادرات فولاد ویتنام پرداختیم. صنعت فولاد ویتنام در یک دوراهی قرار دارد. پیگیری وضعیت اقتصاد بازار، همراه با افزایش صادرات به ایالات متحده و تهدید تحقیقات ضد دامپینگ در اروپا و ایالات متحده، یک چشم انداز پیچیده و نامشخص ایجاد کرده است. برای پیمایش موفقیت آمیز این چالش‌ها، صنعت باید با دولت سازگار شود، نوآوری کند و برای ساختن آینده‌ای مقاوم و پایدار با دولت همکاری نماید. برای اطلاع از آخرین اخبار فولاد در مورد قیمت‌گذاری فولاد و محصولات فولادی، سایت کارآهن را دنبال کنید.